MASALCI’ DAN İNCİLER(2)
TIPIR’ IN BİR GÜNÜ
Tıpır uyandı, sağa sola bakındı, kimsecikler yoktu. Annesi nereye gitmişti. Ona söylemeden gitmezdi ama.
-En iyisi kalkıp giyinmeli, annemi aramalıyım dedi. Kapıdan çıktı. Dereye doğru koşmaya başladı. Dere kenarına geldiğinde, eğildi; ellerini suya daldırdı; koca bir avuç suyu yüzüne çarptı. “Oh! Ferahladım” diye düşündü. Gökyüzündeki mavi- beyaz, yün yumağı görünümlü bulutlara baktı. Gözlerini kırpıştırdı. İki kelebek ona doğru geliyordu. Kelebeklerin biri burnuna kondu. Hiç kıpırdamadan bekledi Tıpır. Bir müddet böyle bekledi. Kelebeğe, “Sen de arkadaşınla beraber uçmalısın. Bak! Seni bekliyor.” dedi. Kelebek aldırmadı. Tıpır’a “Ben seninle gezeceğim” dedi. Tıpır:
-Peki o zaman ben annemi aramaya gideceğim, sen de benimle gelebilirsin, dedi.
Kelebek Tıpır’ın bir kafasında, bir burnunun ucunda, bir havada. Patikalarda koştular. Derelerden geçtiler. Şarkılar söylediler. Kaplumbağaların taklidini yaptılar. Yavaş yavaş yürüdüler. Oynadılar. Zıpladılar. Bir de baktılar ki orman bitmiş.
Burası kocaman bir yol ve bu yoldan kocaman araçlar geçiyor. Tıpır çok korktu. Anne ayı onu çok merak etmiş olmalıydı. “Annemi bulacağım” diye kaybolmuştu. Hiç bilmediği yerlere gelmişti. Kelebek “korkma ben varım aynı yoldan döneriz” dedi, ama öyle olmadı. Hava kararmıştı. Artık yolları tanımayabilirlerdi ve daha kötü yerlere de gidebilirlerdi. En iyisi burada oturup günün yeniden doğmasını beklemekti.
Hava soğudu. Tıpır’ın karnı acıktı. Bir kavanoz bal olsa, nasıl da yerdi hapur hupur. Bir ağaç altına oturdular. Kelebek Tıpır’ın omuzuna kondu. Öylece konuşmadan beklediler. Saat epeyce ilerlemişti ki, bir ışık Tıpır’ın gözünü aldı. Gözlerini kocaman açıp bir baktı ki annesi ve en yakın arkadaşı Mula teyzesi. Annesine sarıldı. Özür diledi. Onu bulduğu için çok mutlu olan annesinin Tıpır’ı affetmesi uzun sürmedi. Hep beraber evlerine döndüler. O gece kelebek Tıpırlar’da kaldı.
Yaşam boyu sağlık ve mutluluklar sizlerin olsun.
Yeni hikâyelerde görüşmek üzere, mutlu ve sağlıklı günler dileklerimle.
Tüm okuyucu arkadaşlarına sevgilerim ve büyüklerime saygılarımla. 07.10.2008
